Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
istinadgâh — (A. F.) [ ﻩﺎﮔدﺎﻨﺘﺱا ] dayanak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
istinadgah — ə. və f. dayaq nöqtəsi, söykənməli yer; dayaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istinadgah — is. <ər. istinad və fars. . . . gah> 1. Sığınacaq, daldalanacaq yer; pənahgah. // İstinad nöqtəsi. <Nəcəf> düşmənin ən qabaq və ən son istinadgahında dayanmışdır. M. C.. 2. məc. Arxa, kömək, dayaq, istinad ediləcək qüvvə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
İSTİNADGÂH — f. Dayanacak yer. Güvenecek yer veya kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
rükn — ə. 1) bir şeyin ən sağlam və möhkəm tərəfi; 2) özül dirəyi; söykənəcək, sütun; istinadgah; 3) m. bir cəmiyyətin, təşkilatın ən etibarlı dayağı olan görkəmli adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təkyəgah — ə. və f. 1) söykənəcək yer; istinadgah; 2) dərvişlərin, müridlərin toplandıqları və fikrə məşğul olduqları yer; 3) şiələrin məhərrəmlik mərasimi keçirdikləri yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təkyəgəh — ə. və f. 1) söykənəcək yer; istinadgah; 2) dərvişlərin, müridlərin toplandıqları və fikrə məşğul olduqları yer; 3) şiələrin məhərrəmlik mərasimi keçirdikləri yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əzud — ə. 1) qol; 2) m. istinadgah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pənah — is. <fars> 1. Sığınma, birinin yanına qaçıb ondan himayə və kömək istəmə. Pənah etmək (eyləmək) – 1) özü üçün sığınacaq etmək, məskən etmək. Aləmin dərdü qəmindən xəbərin yox, Seyyid; Mən ki meyxanəni illərdi pənah eyləmişəm. S. Ə. Şirvani; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qala — is. <ər.> 1. Uzun müddət içində qapanıb düşmənə müqavimət göstərmək üçün möhkəm müdafiə tikililəri və vasitələri olan istehkam (məntəqə). Qərb tərəfdə uzanan dağlar Əsgəran qalasına çatdıqda . . birbirinə yaxınlaşırlar. S. S. A.. Hava… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rükn — is. <ər.> 1. Bir şeyin ən sağlam və möhkəm tərəfi; təməl, dirək, istinadgah. // Məc. mənada. Ənənə cəmiyyətin rüknüdür. Ç.. 2. məch. Bir cəmiyyətin əhəmiyyətli, ən qüvvətli və etibarlı şəxsiyyətlərindən hər biri. <Mədinə Vaqifə:> Şair … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
